Steeds meer huurders worden geconfronteerd met schandalige huurverhogingen. Terwijl vastgoedeigenaren torenhoge winsten boeken worden huurders in de armoede gedrukt.
Het wordt daarom tijd om een vuist te maken tégen deze huurverhogingen en vóór volkshuisvesting! Op 5 juni, 12 juni en 18 juni gaan wij dan ook de wijken in om met huurders het gesprek aan te gaan over de huurverhoging. Dit doen we in samenwerking met de landelijke actiegroep Wij Weigeren de Huurverhoging.
Om mee te helpen kan je ons aanmeldformulier invullen, dan krijg je na aanmelding tijdig meer info over de actiemiddagen. Hopelijk tot op één van deze actiedagen!
Dit artikel is een reactie op de tekst van Erik Meijer. Deze teksten waren, in eerste instantie, geschreven om intern de stand van zaken van Socialisten 010 te bespreken. Deze stukken worden openbaar gesteld, omdat Socialisten 010 een open partij is die haar leden laat spreken. Ook een mening? Kom naar de discussieavond op 25 maart, 20:00 op Gaffelstraat 61b: meld je aan
De tekst is, met toestemming van de auteur, aangepast door de redactie. De meningen hier geuit zijn niet noodzakelijk wel of niet de mening van de partij.
Allereerst vind ik het belangrijk om onszelf een compliment te geven. We hebben gezien de korte voorbereidingstijd een goede en enthousiaste campagne gevoerd. Ook het aantal stemmen valt mij niet tegen, hoewel we natuurlijk gehoopt hadden op een zetel. Feitelijk konden we vanaf begin januari pas beginnen met het opbouwen van naamsbekendheid en een politiek profiel.
Dat politieke profiel was logischerwijs – door de perikelen in de SP – vooral gekoppeld aan de SP. Socialisten 010 bleef in de ogen van mensen die ons gaandeweg leerden kennen de club van linkse dissidenten uit een partij die zelf op steeds minder steun kan rekenen. En zoals Erik zegt, daarnaast waren er ook nog eens alternatieven waar mensen die teleurgesteld zijn in de SP naar toe konden, met name Bij1 en de PvdD.
De belangrijkste vragen die we de komende maanden moeten beantwoorden. Is er in de nabije toekomst ruimte voor een nieuwe partij in Rotterdam en mogelijk landelijk op basis van onze uitgangspunten, naast de SP en Bij1? En daaraan gekoppeld. Kunnen we met zo’n nieuwe partij een bijdrage leveren aan opbouw van de linkse en socialistische strijd voor een betere wereld? Of kunnen we dat beter doen in de verschillende bewegingen en mogelijk binnen bestaande partijen zoals Bij1?
Antwoorden op die vragen zijn zo kort na 16 maart nog niet zo gemakkelijk te geven. Veel hangt af van hoe de groep van mensen die zich hebben ingezet voor dit experiment, in Rotterdam en andere steden, het experiment voor zich evalueert en welke rol men voor zichzelf ziet in de nabije toekomst. Dat is ook de reden dat ik pleit voor een open gesprek in de komende weken over hoe we collectief verder kunnen.
Belangrijk is dat iedereen die de afgelopen maanden betrokken waren bij Socialisten 010, maar ook de kameraden die achterbleven in de SP en activisten die geïnteresseerd waren, maar nog geen keuze wilden maken, hierbij betrokken worden. Het ergste dat ons kan overkomen is dat de boel simpelweg uit elkaar valt, en iedereen vervolgens een eigen kant opgaat.
Zelf denk ik op dit moment dat we ons initiatief in Rotterdam moeten doorzetten en verder opbouwen. Daarnaast dat we betrokken blijven bij de discussie over de mogelijke oprichting van een nieuwe landelijke partij.
Voor mij spelen daarbij een aantal argumenten een rol:
Ik vind het te kort door de bocht om na 2-3 maanden te bestaan en één deelname aan gemeenteraadsverkiezingen al te concluderen dat er geen ruimte is en we ons maar beter kunnen aansluiten bij anderen, bijvoorbeeld Bij1. Met een groep van tientallen actieve mensen en meer dan 2000 stemmers hebben we nu een basis om Socialisten 010 verder uit te bouwen. Hoe? Dat zal vooral een kwestie zijn van concrete acties en het opbouwen van ons leden en kader bestand.
Ons unieke verhaal is dat we op basis van socialistische uitgangspunten mensen en strijd bij elkaar willen brengen rond een breed aantal strijdterreinen: van klassenstrijd, gender, klimaat, anti-racisme tot de strijd in buurten. Ik zie geen andere partij die dat als uitgangspunt neemt. Niet de SP, maar ook Bij1 niet.
Ik denk dat het mogelijk is om in de komende tijd meer activisten uit bewegingen te betrekken bij ons initiatief. Dat is ook heel hard nodig. Daarbij moeten we ons niet alleen richten op mensen die nog achtergebleven zijn in de SP, maar juist ook op activisten die politiek gezien ‘dakloos’ zijn. Dat zijn er behoorlijk wat.
Mijn verwachting is dat de SP de komende jaren verder zal imploderen, zeker als ‘Socialistische Partij’. Ze hebben nog veel geld en wat zetels, maar de ingezette koers gaat hooguit richting links-conservatieve, zo je wilt nationaal-conservatieve partij waar vooral jongeren zich steeds minder toe aangetrokken voelen. De politieke ruimte die de SP opgeeft, is er al, en zal naar mijn idee verder groeien. We moeten daar gebruik van maken.
Mijn pleidooi is kort samengevat:
Zo snel mogelijk een open gesprek organiseren voor een brede club mensen die betrokken is of zou willen zijn bij Socialisten 010 en later breder landelijk met Socialisten.org.
Geen initiatieven vooralsnog om nu maar op te gaan in bijvoorbeeld Bij1 (dat is op zijn minst veel te vroeg, en we gaan daarmee ook behoorlijk wat mensen kwijtraken)
Er is (mogelijk) veel meer ruimte dan op 16 maart bleek voor een radicaal socialistisch alternatief, laten we dat op zijn minst proberen vorm te geven.
Tot slot een valkuil
Ik vraag om geen ideologische scherpslijperij te beginnen. We moeten mensen breed organiseren op basis van gedeelde uitgangspunten. Dat zijn linkse sociaaldemocraten, socialisten, radicale activisten, anarchisten, communisten, etc.
Deze tekst was, in eerste instantie, geschreven om intern de stand van zaken van Socialisten 010 te bespreken. Dit stuk en de reacties hierop worden openbaar gesteld, omdat wij een open partij zijn die haar leden laat spreken. Ook een mening? Kom naar de discussieavond op 25 maart, 20:00 op Gaffelstraat 61b: meld je aan
De tekst is, met toestemming van de auteur, aangepast door de redactie. De meningen hier geuit zijn niet noodzakelijk wel of niet de mening van de partij.
De uitslag van de gemeenteraadsverkiezingen op 16-3-2022 heeft ons keihard geconfronteerd met de beperking van onze mogelijkheden. Velen zien ons als nuttige actiegroep met goede standpunten, maar zeker niet als verkiezingspartij die straks het alternatief voor de ontspoorde SP zou kunnen worden. Groot is de kans dat we bij ongewijzigd doorgaan terechtkomen in een positie zoals die van SAP, NCPN, VCP, Internationale Socialisten, de Groenen, etc. Allemaal hardwerkende veranderingsgroepen die bij verkiezingen steeds buiten beeld bleven. Terwijl dan anderen in gemeenteraad en Tweede Kamer aan de slag gaan met onze politieke inhoud, maar met onvoldoende mensen die dat echt waar kunnen maken. Zo lijkt nieuwkomer Bij1 nu de beste uitgangspositie te hebben om de verzamelpartij van alle radicaal-linkse krachten te worden, zoals de PSP dat was rond 1960 en de SP rond 2000. Ook die partijen waren toen lang niet volmaakt, maar velen die daar nog volop tekortkomingen zagen sloten zich er terecht toch bij aan en gingen er een belangrijke rol spelen.
Het onderstaande is bedoeld als wegwijzer om tijdig aan onze politieke inzet een vruchtbaar vervolg te geven. Daarvoor bestaan nog steeds serieuze kansen, maar alleen als we het samen op een perspectiefrijke wijze aanpakken. Willen we dat?
1. PRACHTIGE STARTPOSITIE
We wisten vooraf dat de doorbraak van een verkiezingsnieuwkomer moeilijk is en ongelooflijk veel creativiteit, geld en inspanning vereist. We hadden reden om het risico toch aan te durven. Voor een nieuwkomer hadden onze raadslijsten in Rotterdam, Utrecht en Amsterdam de best mogelijke uitgangspositie. We hadden de jongste lijstaanvoerders, beschikten over een bijpassende actieve jongerenorganisatie, vertegenwoordigden de radicaalste linkse standpunten, waren betrokken in activisme op vele deelterreinen, hebben onmogelijk veel propagandamateriaal verspreid (b.v. 120.000 flyers in Rotterdam), hadden actief en ervaren kader overgenomen uit een bestaande partij en hadden voor een nieuwkomer ongewoon veel publiciteit. In Rotterdam en Utrecht konden we voortbouwen op de eerder door de SP-ledenvergaderingen vastgestelde kandidatenlijsten en hadden we bekende namen op de lijsten. In Rotterdam hadden we een lange kandidatenlijst die niet onder deed voor de traditioneel grootste partijen. We werden serieus genomen en door anderen uitgenodigd tot deelname aan verkiezingsfora. Onze ‘moederpartij’ SP had zichzelf impopulair gemaakt door haar jongeren en haar linkervleugel op een autoritaire manier uit te stoten en lijsten in te dienen die niet langer werden gedragen door haar activisten. Een betere startpositie konden we ons nauwelijks wensen. Bij een volgende raadsverkiezingsdeelname in 2026 zullen we zo’n gunstige startpositie moeilijk kunnen evenaren.
2. KOUDE DOUCHE ALS IN 1933
Binnen die gunstige startpositie hadden we helaas wel vijf handicaps:
Het was voor het grote publiek onduidelijk wat een nieuwe links-socialistische partij nu eigenlijk aan meerwaarde te bieden had naast anderen en waarom haar bestaan onmisbaar en onvermijdelijk is.
Onder tijdsdruk waren we alleen zichtbaar in de vorm van drie plaatselijke lijsten, niet als landelijke nieuwkomer die volwaardig meetelt naast andere partijen aan de linkerzijde.
Velen binnen het SP-kader die het met ons eens zijn durfden zo’n stap (nog) niet aan, mede uit vrees voor een uitslag zoals die nu werkelijkheid is geworden.
Mensen die op zoek zijn naar standpunten en acties waarop wij ons profileren konden op onderdelen daarvan ook prima terecht bij anderen aan de linkerzijde (zie ook punt 3 en 4) of bleven vanwege hun wanhoop en pessimisme bij de verkiezingen thuis.
Als ‘een socialistische toekomst’ geen inzet is van de verkiezingsstrijd lijken we naast al die anderen volstrekt overbodig. Dan zijn wij ‘een partij teveel’.
Zo’n koude douche voor enthousiaste socialistische herstarters hebben we in de Nederlandse geschiedenis eigenlijk alleen gezien in 1933, toen de vers uit de massapartij SDAP verstoten linkervleugel Onafhankelijke Socialistische Partij (OSP), met meteen 7000 leden, tot haar eigen verbijstering geen kamerzetel behaalde. Die OSP loste dit probleem daarna op door te fuseren met de RSP, die met slechts 1500 leden (maar wel vakbondssteun) al wel een kamerzetel had voor de landelijk bekende Henk Sneevliet.
3. WE LEKEN NIET MEER DAN EEN INTERN SP-CONFLICT
We hadden voor onszelf volop redenen om een nieuwe start te willen maken als afzonderlijke eigen partij. De SP had ons ertoe gedwongen door sommigen van ons tot ‘andere partij’ te verklaren, door haar uitstoting van lijstaanvoerders en tegenkandidaten voor het partijbestuur, door het gebrek aan interne partijdemocratie, door haar sektarische en zelfzuchtige opstelling die brede frontvorming voor verandering hindert, door het terugschrikken voor duidelijke standpunten over klimaat, auto-overlast, vluchtelingen, door haar toespitsing op alleen een klokkenluidersbedrijf + belangenpartij voor de zorg en de leegloopgebieden. De huidige SP is niet meer de brede verzamelpartij ter linkerzijde van het blok PvdA/GroenLinks maar meer een smalle doelgroep-partij van het type DENK en 50Plus. Het idee dat wij het betere alternatief zouden zijn voor die veranderde SP sloeg helaas niet aan.
Grote aantallen kiezers werf je niet onder je leden en sympathisanten maar uit een zeer ruime kring daaromheen. Die hebben we niet kunnen overtuigen. Zij bleven ons optreden zien als een onbegrijpelijk conflict binnen een toch al krimpende en onbekwame partij. Meer een bijverschijnsel van het afsterven van de SP dan de start van een nieuwkomer. Als die SP achteraf gezien toch niet zo goed blijkt als zij aanvankelijk dachten, bestaan er volop verkiezings-alternatieven: vooral PvdA, GroenLinks, PvdD, Bij1 of thuisblijven. Wat er nog over is van de SP weet nu dat ze electoraal kunnen overleven als verkleind verkiezingspartijtje, zonder activisten, zonder toekomstdenkers, zonder binding met bewegingen, zonder serieuze partijdemocratie.
4. ONZE PLEK LIGT IN DE MARGE VAN DE SOCIAALDEMOCRATIE
Linkse afscheurpartijen (1909-1991: SDP/CPH/CPN; 1929-1942 RSP/OSP/RSAP, 1946-1991 Oude-SDAP/SU/SDC/PSP) hadden het voordeel dat er naast hen een machtige sociaaldemocratische massapartij bestond. Zij leefden in hoge mate van de onvolkomenheden van die massapartij. Zelf konden ze zich ernaast profileren als de ‘betere’ en meer toekomstgerichte variant, als ‘correctiepartij’, ‘voorhoedepartij’, de verzelfstandigde linkervleugel van de grote buur. Dat bestaan van grote gematigd linkse eenheidspartij die ze van buiten af wilden meetrekken naar de socialistische revolutie was voor hen een belangrijke voedingsbodem. Zij zagen zichzelf als onmisbare sleepboot voor die stuurloze oceaanstomer.
In het Nederland van nu ontbreekt zo’n oceaanstomer, die is in 3 stukken gebroken. Die linkse drie PvdA-GroenLinks-SP zijn elk niet tegen het socialisme, maar ze werken alle drie niet meer actief aan het opbouwen van een socialistische toekomst waarin de zeggenschap over de economie berust bij werkers, consumenten en de democratisch gekozen gemeenschapsorganen. Ze hebben alle drie die oorspronkelijke kerntaak afgestoten. De PvdA richt zich volledig op betere bestuurskwaliteit, GroenLinks is daarvan een optimistische variant en is gespecialiseerd in vernieuwingsplannen, de SP is de pessimistische variant, die zich vooral richt op reactief klokkenluiderswerk hier en nu. Die drie specialisaties zijn afzonderlijk onvoldoende voor de benodigde maatschappijverandering en machtswisseling. Ze missen het toekomstperspectief waarop je massa’s kunt verenigen.
De drie gematigde sociaaldemocratische partijen wekken, elk op een eigen wijze, voor hun eigen doelgroepen de illusie dat ze veel kunnen verbeteren, maar ze hebben niet de macht om dat voldoende waar te maken. Een fusie van PvdA, GroenLinks en SP (dus een combinatie van kwaliteit, vernieuwing en klokkenluiderij in één gezamenlijke partij) zou al een geweldige stap vooruit zijn geweest. Samen één machtige eenheidspartij van (gematigd) links. Die partij zou de grootste van Nederland kunnen worden en een regering aanvoeren. Zolang ze daarentegen elk met hun huidige takenpakket afzonderlijk blijven optrekken, lopen ze elkaar alleen maar onnodig in de weg, en blijft de VVD de baas. De SP heeft de laatste jaren meerdere keren laten blijken zo’n effectieve machtsconcentratie niet te willen. Niet omdat zij zich radicaler voelt dan PvdA en GroenLinks (dat had een goed motief voor zelfstandig doorgaan kunnen zijn!), maar enkel vanuit een sektarische bescherming van het eigen bedrijfje, de eigen spaarpot en de eigen bezoldigden.
5. ANDEREN KANALISEREN STUKJES VAN WAT WIJ WILLEN.
Het zich nu aftekenende blok van PvdA/GroenLinks wekt de indruk geheel links in Nederland te vertegenwoordigen en als enige in staat te zijn om een betere toekomst op te bouwen. Ze zijn vooral een filiaal van Europese koepelpartijen die in verschillende landen een regering aanvoeren (IJsland, Noorwegen, Denemarken, Duitsland, Spanje, Portugal). Alles wat links daarvan staat is in de meeste landen kwetsbaar, instabel en weinig continu, of het ontbreekt helemaal. De SP hoort eigenlijk ook thuis bij zo’n blok, maar heeft zichzelf daarbij, door te veel aarzeling, buiten spel gezet. Ze is haar geheel eigen weg gegaan en wordt ook steeds minder een onderdeel van de verzameling van nationale partijen ter linkerzijde van sociaaldemocraten en groenen (mede door het verlies van de zetels in het Europees Parlement is de binding daarmee grotendeels verloren gegaan).
In landen waar links van sociaaldemocraten en groenen geen succesvolle verkiezingspartij bestaat heeft dat ingrijpende gevolgen voor de positie van linkse activisten en toekomstdenkers. Daar zien we dat wie een sturende rol speelt in vakbewegingen, woonbewegingen, milieubewegingen, en internationale solidariteitsbeweging van oordeel is, dat je daarbij óók een vertegenwoordiging in parlement en gemeenteraad nodig hebt dat alleen kan bewerkstelligen via een individuele rol binnen sociaaldemocraten of groenen. Veel individuele volksvertegenwoordigers van zulke partijen hebben standpunten als de onze, maar zijn daarmee niet representatief voor hun partij as geheel.
Ook in Nederland dreigen we in zo’n situatie terecht te komen. We worden dan gezien als ‘politiek dakloos’ en kunnen alleen invloed uitoefenen door onder te duiken in PvdA, GroenLinks of misschien de interessante nieuwkomer Bij1.
Wat zich buiten de gematigde sociaaldemocratie van PvdA-GroenLinks-SP om apart manifesteert werft niet op grond van een socialistische toekomstutopie maar vooral op basis van het ‘wij-gevoel’ van een doelgroep: Dierenbeschermers en natuurvrienden (PvdD), gepensioneerden (50Plus), kleinkinderen van gastarbeiders (DENK), nazaten van slaafgemaakten (Bij1). Van die 4 partijen heeft alleen Bij1 meer dan PvdA-GroenLinks-SP socialistische trekken, reden waarom al eerder SP-ers individueel de overstap daarheen hebben gemaakt en daarin het alternatief zien.
6. ONS OVERLEVEN EN DE VERHOUDING TOT BIJ1.
Als Socialisten.org/Socialisten 010/Socialisten Utrecht/Democratisch Socialisten Amsterdam beschikken we over veel visie, ervaring, bewegingscontacten en activisme, maar niet over verkiezingssucces. Om vruchtbaar te kunnen doorgaan zullen we ons moeten beraden over 3 belangrijke vragen:
Is er binnen Nederland duurzaam een ook in verkiezingen meetellende door het marxisme geïnspireerde partij ter linkerzijde van PvdA-GroenLinks-SP mogelijk (model van Rødt in Noorwegen, Enhedslisten de Rød-Grønne in Denemarken, Bloco de Esquerda in Portugal, etc), of zijn we veroordeeld om ons te verspreiden over een veelheid van partijen met elk een veel beperkter doelstelling?
Als we zo’n serieus meetellende partij willen, kunnen we dat dan op eigen kracht of alleen door een samengaan met de meest verwante anderen, in het bijzonder Bij1?
Hoe maken we het in dat geval mogelijk dat Bij1 onze bijdrage gaat zien als verrijking van hun project en vermijden we dat we worden gezien als bedreiging, een groep gewantrouwde mensen van buitenaf die zich achteraf wil binnendringen in die nu bij verkiezingen aardig succesvolle nieuwkomerspartij?
Er was eerder een conflict tussen een lijn-Simons en een lijn-Gario, en de lijn-Simons heeft gewonnen. (In de media leek het te gaan om een conflict tussen personen en over gedrag, maar ik interpreteer het vooral als de keuze tussen een weinig ideologische belangenpartij voor mensen van Afrikaanse afstamming of een brede radicale verbeteringspartij.) Onze inzet is veel meer verwant met die van Sylvana Simons dan met die van Quinsy Gario. Zo’n nare conflict-ervaring verhardt binnen een partij de verhoudingen. En voedt daarna de angst voor kritiek, alternatieve werkwijzen, vooruitzichten, groepsvorming, entrisme en verdeeldheid. Het zou droevig zijn als de verharding die zich tussen 2020 en 2022 in de SP heeft voorgedaan, zich zou gaan herhalen in Bij1.
Wat we vooral moeten vermijden is dat onze aanhang straks betrokken gaat worden bij eventuele nieuwe conflicten binnen Bij1 of dat onze aanhang zich onzichtbaar laat oplossen als toevallige individuen binnen Bij1, zonder aan die partij een duidelijke meerwaarde te kunnen bieden. Zo’n rottige situatie kan ontstaan als we binnenkomen met een ‘verborgen agenda’ waardoor anderen zich bedreigd en opzij gezet voelen. We zullen duidelijkheid moeten bieden over waarover wij het, als Socialisten.org, eens zijn en of dat voldoende samenvalt met wat Om er succesvol te kunnen werken moeten we overtuigen en gewaardeerd worden, en zeker niet worden gezien als lastposten, ruziezoekers of nutteloze rancuneuze SP-restanten.
Als voorbeeld zie ik het collectief opgaan van kleine linkse splinterpartijen met veel kader in de voormalige Pacifistisch Socialistische Partij (PSP). Die zoog na haar landelijke parlementaire doorbraak onder meer de 3 volgende partijen op: Socialistische Unie (SU), Socialistische Werkers Partij (SWP) en Sociaal Verbond en Sportbelangen (SVS). Die werden destijds, na goed overleg, zonder problemen geïntegreerd in de reeds bestaande partij, en ervaren mensen uit die voorheen vrijwel kansloze splinters werden namens de PSP volksvertegenwoordiger.
7. EXTERNE GESPREKSPUNTEN
Als we kiezen voor toewerken naar samensmelten met Bij1 moeten we vooraf met bestuur en kamerfractie van die partij open het gesprek aangaan over onder meer:
Wil Bij1 meer zijn dan een kleine verkiezingspartij voor enkel de grote Randstad-steden, die eigenlijk genoeg heeft aan wat zij nu al heeft bereikt?
Het partij-imago: Wil Bij1 meer zijn dan ‘woke’ en de belangenpartij van nazaten van slaafgemaakten, en wil zij ook het onderdak zijn voor allen die gezamenlijk een alternatief zoeken voor het kapitalisme? Maakt ze de overgang van kapitalisme naar socialisme tot [groot/belangrijk/speerpunt] onderdeel van haar inzet?
De verhouding tot de strijdbare delen van vakbeweging, natuur-milieu-klimaatbeweging, woonbeweging, vredesbeweging, organisaties voor internationale solidariteit, etc.
De consequenties voor ROOD en de verhouding tot de rondom Bij1 functionerende jongerenorganisatie Radikaal.
Succesvolle deelnamen aan de provinciale statenverkiezingen 2023, en daarmee ook toegang tot de Eerste Kamer (want die wordt gekozen door de statenleden).
Succesvolle deelname aan Europese verkiezingen 2024 om daar een plek te bemachtigen in de Links-fractie waarin vroeger de SP deelnam en nu alleen de Partij voor de Dieren zit. Een gezamenlijke kandidatenlijst van PvdD+Bij1 zou daar best weer net als vroeger de SP 2 zetels kunnen behalen. Samen hebben die twee partijen met 6% in de peilingen, bijna 2 van de 31 Nederlandse zetels, en ze groeien allebei.
Het is urgent om te bepalen of wij dit gesprek aan willen gaan en wat dan precies onze inzet wordt.
Met 16 maart om de hoek gaat de campagne in een hoger tempo. In deze laatste weken willen we duizenden Rotterdammers bereiken met advertenties en campagnemateriaal. Om de fondsen hiervoor te realiseren starten we een donatiecampagne.
Aangezien wij geen financiële steun van bedrijven of lobbygroepen accepteren doen we hiervoor een beroep op jou als sympathisant van of betrokkene bij Socialisten 010. Zo blijven we onafhankelijk en is er geen twijfel over aan wie wij verantwoording afleggen: aan de mensen en niet aan commerciële belangen!
Ons doel is om voor 16 maart €3000 ophalen voor de campagne. Alle donaties zullen gaan naar campagnematerialen en wat we niet opmaken naar het verder opbouwen van Socialisten 010 als organisatie.
Dit zijn wat voorbeelden van wat we met jouw bijdrage kunnen doen:
1 sandwich bord
€10
250 flyers
€7,50
10 buttons
€10
10 posters
€10
Als je een bijdrage wilt leveren kan je direct je donatie over maken naar NL35RABO0321512812, op naam van ROOD, JONGEREN IN DE SP onder vermelding van “donatie Socialisten 010”. Voor deze campagne gebruiken we voor de handigheid nog steeds het ROOD rekeningnummer, maar we werken hard aan een eigen bankrekening.
Dit is hét moment om een onverschrokken socialistisch geluid te laten horen. Jouw financiële steun kan dat ene verschil maken. We rekenen op je!
Als Socialisten 010 kwamen wij jammer genoeg niet voor in de selectie van partijen die deel konden nemen aan het debat van 3/3 te Nivon Rotterdam. Om toch het visiestuk te delen wat we voor dit debat hebben ingestuurd publiceren wij dit integraal op onze website.
1 Wat is er bereikt in 2030?
Met deze punten laten wij zien wat een sterke Socialisten 010 in de stad zou kunnen bereiken. Hierbij is het geschreven vanuit het perspectief van 2030, als opsomming van wat er zoal onder een socialistisch stadsbestuur is gerealiseerd.
– De publieke ruimte is in hoofdzaak bestemd voor voetgangers, fietsers, openbaar vervoer, spelende kinderen, ontspanning en groenvoorzieningen. Straten behoren toe aan de bevolking, niet aan particuliere automobilisten. De gemeente zorgt in samenspraak met de omwonenden voor goed onderhoud en de gewenste kwaliteitsverbeteringen.
– Het openbaar vervoer is uitgebreid en verbeterd. Overlastgevende doorgaande autostromen door Rotterdam, zoals die over de Maastunnelroute en ‘s-Gravendijkwal, zijn tegengegaan. In enkele jaren is Rotterdam van stad met de slechtste luchtkwaliteit naar een schone, groene stad gegaan.
– Mensen kunnen eindelijk een voor hen passend huis vinden, ongeacht hun inkomen. Hiervoor was nodig een forse uitbreiding van de sociale huursector en het stopzetten van de vele sloopplannen voor door de bewoners nog steeds gewaardeerde betaalbare woningen.
– De huidige Rotterdamwet en het Nationaal Programma Rotterdam Zuid dienden niet de belangen van inwoners, omdat ze gericht waren op het wegjagen en weren van de meest kwetsbare groepen in plaats van ze te helpen. Er is een einde gemaakt aan de Rotterdamwet en het opwaarderen van wijken in Zuid gebeurt voortaan met serieuze zeggenschap vanuit de bewoners zelf, in plaats van via een ondemocratisch clubje als het NPRZ.
– De zeggenschap van de bewoners over woningcorporaties is in grote mate hersteld, zoals die oorspronkelijk al bestond in de vroegere kleinschalige woningbouwverenigingen. Daarbij hielp het dat de gemeente Rotterdam het voortouw nam in het opknippen van de grote, bureaucratische woningcorporaties in meer op de afzonderlijke wijken toegespitste verenigingen.. Huurders hebben een bepalende stem over hun pand en de collectieve pot van huurgelden.
– De gemeente heeft malafide verhuurders hun machtspositie afgenomen. Net als tijdens de stadsvernieuwingsprojecten in de jaren 1980/1990 nam de gemeente hun huurwoningen zelf in handen als middel voor beter onderhoud en een betere omgang met de bewoners. De woningvoorraad in publiek, democratisch beheer is fors uitgebreid, ten koste van huisjesmelkers en commerciële partijen.
– De uitverkoop van sociale huurwoningen is definitief stopgezet. Sociale huurwoningen worden niet meer uitverkocht en blijven behouden voor de huidige huurders en voor toekomstige huurders.
– Leefbare wijken, bestaande uit woonblokvormen en kleinschalige voorzieningen voor bewoners, domineren de stad. Er is gestopt met het bouwen van prestigieuze woontorens en ruimtevretende eengezinswoningen. Bij het bouwen van woningen staan niet de winsten van projectontwikkelaars maar de behoeften van bewoners centraal.
– Klimaatrechtvaardigheid is ook op het gebied van Wonen en Publieke Ruimte in de praktijk gebracht. De laagste inkomens draaien niet meer op voor de kosten van het uitfaseren van fossiele brandstroffen en zijn er juist op vooruit gegaan, door grootschalige isolatieprojecten in sociale huurpanden. De noodzakelijke energietransitie is bezig te slagen.
– Luchthaven Zestienhoven leverde meer bezwaren op dan voordelen. We werkten een plan uit met vakbonden, omwonenden en milieu-organisaties, dat in 2025 in werking werd gezet. In 2030 was de plek van de Luchthaven omgevormd tot een plek voor wonen en duurzame bedrijvigheid.
2 Waarom zijn deze punten belangrijk?
Onze samenleving behoort van alle mensen te zijn, niet alleen van traditionele machthebbers of winstzoekende ondernemers. Als socialisten streven we naar zeggenschap van werkers, consumenten en de gemeenschap, zodat we zo goed mogelijk kunnen voorzien in reëel bestaande behoeften en een betere toekomst. Hierbij is het terugdringen van de markt – dus private winstzucht – ten bate van meer democratisch en publiek beheer van huisvesting, grond, de buitenruimte enz.
3 Hoe weten we of deze punten gerealiseerd zijn?
Wat we willen veranderen is ingrijpend. We hebben niet de illusie dat dit zonder slag of stoot ineens zal gebeuren. alleen omdat wij beschikken over raadszetels. Daarvoor is ook strijd nodig op straat, in de buurten, in de bedrijven, in het onderwijs, enz. Onze inzet is dat Rotterdam van koers verandert, weer naar links in plaats van de sinds 2002 ingezette trend naar rechts. Wij willen niet alleen problemen en misstanden aan de orde stellen maar ook resultaat bereiken. Tussentijdse resultaten zijn altijd belangrijk, omdat ze laten zien dat zelforganisatie en strijd loont, en ook omdat ze smaken naar meer verbeteringen. Om dat te bereiken streven we naar brede samenwerking met ieder die wil meewerken aan die verbetering.
4 Met wie samen realiseren we deze veranderingen?
Socialisten 010 staat aan de kant van vakbeweging, milieubeweging, woonbeweging, antiracismebeweging, dierenwelzijnsorganisaties, natuurbescherming, pressiegroepen voor internationale solidariteit en andere verbeterbewegingen. Samenwerking in de gemeenteraad zoeken we in de eerste plaats met partijen die daarmee de meeste raakvlakken hebben, ook als zij daarin minder ver willen gaan dan wij. Rotterdam had langdurig een linkse meerderheid in de gemeenteraad, en die willen we helpen herstellen. Binnen die linkse meerderheid zien we onszelf als aanjager van het versnellen van toekomstige verbeteringen. Samen veranderen we Rotterdam.
5 Wat op te offeren?
Wie wil verbeteren moet soms pijnlijke keuzes durven te maken. Socialisten 010 wil geen allemansvriend zijn. Wij zijn er niet voor mensen die hun hoop stellen op vrijheid voor de automobilist, het weren van mensen met een migratieachtergrond, het verwerven van huurwoningen als beleggingsobject of een streven naar zo laag mogelijke belastingen. We accepteren dat we door op te komen voor de belangen van de grote meerderheid en voor een betere toekomst door sommige andere mensen sturend en bemoeizuchtig worden gevonden.
Het zij zo, de toekomst zal aan het socialisme zijn, en het is onze taak mensen daar van te overtuigen.
6 Wat zouden onze eerste stappen zijn?
– Stopzetting van de plannen om nog meer bruikbare huurwoningen te slopen, zoals die zijn bedoeld voor Tweebos, Wielewaal en de Pompenburg.
– Uitbreiding van het gratis openbaar vervoer.
– Herstel van eerder wegbezuinigde wijkvoorzieningen, zoals buurthuizen en bibliotheken. – Voortzetting van het beleid om de snelheid van en de ruimte voor het wegverkeer in te perken en meer kleinschalig groen in de stad te krijgen.
– Rotterdam op een sociale wijze klimaatbestendig maken.
7 Digitaal beeld
Het plaatje wat wij hebben uitgekozen is een transitie van het verleden naar het heden. Dit reflecteert op een aantal manieren onze visie, specifiek ook op Ruimte en Wonen:
– Het plaatje reflecteert in beide gevallen een straat waar Rotterdammers zelf centraal staan en zij de straat domineren, ten bate van hun eigen recreatie en levensbehoeften. De auto is aanwezig, maar niet dominant. Als Socialisten 010 willen wij toewerken naar een stad waar voetgangers, fietsers, het openbaar vervoer, spelende kinderen, ontspanning en groenvoorzieningen de volle ruimte krijgen. Ook demonstraties en protesten horen daar bij en moeten alle ruimte krijgen, zeker nu het demonstratierecht in Rotterdam onder druk staat. Beide kanten van het plaatje zijn een toonbeeld van hoe we anders om willen gaan met de openbare ruimte. Méér ruimte voor protest en het publieke, minder voor de particuliere belangen van automobilisten.
– Als Socialisten 010 zijn wij een jonge partij maar wel een club met een geschiedenis. Al onze leden zijn al jarenlang actief in bewegingen voor maatschappelijke verandering, zoals de vakbeweging en de klimaatbeweging. Wij vinden deze bewegingen onmisbaar voor de stad en willen in de gemeenteraad de stem zijn van dergelijke vehikels voor verandering. Zonder activisme is er voor ons geen raadsfractie. De bewegingen die opkomen voor het klimaat, de rechten van werkenden en betaalbare huisvesting hebben een partij nodig in de raad waar ze op kunnen bouwen. Het plaatje geeft aan de linkerzijde een beweging aan die in Rotterdam een grote impact heeft gemaakt en voor ons veel inspiratie biedt; de Havenstaking van de jaren 70. De strijdbaarheid van die staking willen we de raad in brengen, met een modern sausje.
Vandaag presenteert Socialisten 010 haar verkiezingsprogramma. Dit programma is door de leden aangenomen en aangescherpt. Als speerpunten mikt Socialisten 010 in het programma op herkenbare actie-onderwerpen voor de socialisten.
Zaterdag 12 februari is het zover. Dan organiseren we met Socialisten 010 een grote campagnedag waarbij we zo veel mogelijk campagnemateriaal verspreiden.
Socialisten 010 heeft jou nodig! Op 5 februari is het namelijk zo ver, dan gaan we de straat op om campagne te voeren voor de gemeenteraadsverkiezingen. We trappen af op het Afrikaanderplein in Rotterdam-Zuid om 12:00. Na een korte introductie splitsen we op in drie groepen, die elk op hun eigen manier met campagnemateriaal onze socialistische boodschap gaan verspreiden.
Op 30 januari lanceert Socialisten 010 de volledige kandidatenlijst voor de gemeenteraadsverkiezingen op 16 maart. Dit gebeurt tijdens een (online) bijeenkomst, waar ook het verkiezingsprogramma zal worden vastgesteld. De top 5, met lijsttrekker Arno van der Veen en lijstduwer Leo de Kleijn, is reeds bekend.
Op de lijst staan een verscheidenheid aan mensen, waarvan veel een achtergrond in de SP en de linkse beweging in het algemeen hebben. Zo staat Cem Laçin, voormalig Tweede Kamerlid voor de SP in de periode 2017-2021, als één van de lijstduwers op de lijst. Ook zittende raadsleden van de SP, Aart van Zevenbergen en Taylan Cicek, vullen de lijst aan. Op plek 17 is Erik Meijer geplaatst, voormalig Europarlementariër en Eerste Kamerlid voor de SP.
Meer dan de helft van de lijst bestaat uit mensen die eerder op de lijst van de SP stonden, aangenomen door de ledenvergadering van november 2021. De actieve leden van de SP Rotterdam kiezen dus duidelijk partij voor het nieuwe project Socialisten 010, wat recentelijk door enkele geroyeerde leden van de SP werd gelanceerd.
Het eindresultaat is een diverse lijst, met mensen met verschillende achtergronden, genders en culturen, en afkomstig uit verschillende wijken uit de stad. Stuk voor stuk zijn het mensen die betrokken zijn geweest bij diverse acties in Rotterdam en weten wat er speelt in de Maasstad, en wat er beter kan en moet.
“Wij komen op voor hen die dat zelf niet kunnen, mogen of durven.” Aldus de lijsttrekker, Arno van der Veen. “Van goede en betaalbare woningen tot sociale zekerheden en onderlinge solidariteit. Er is genoeg gesloopt in Rotterdam. Na jaren van acties met mensen in de wijken, is het nu tijd met hen te bouwen aan een nieuw perspectief. En onze mensen op de lijst zijn tot het bot gemotiveerd om zich in te zetten voor de verbetering van de stad en de vervanging van dit rechtse stadsbestuur. Wij gaan op 16 maart voor een wisseling van de macht.”
