5. Economie en inkomen

Als socialisten krijgen wij vaak de vraag hoe wij gaan betalen voor al onze ambitieuze plannen. Socialisten 010 zou die vraag willen omdraaien en juist voor willen leggen aan het zittende politieke establishment.

Het huidige beleid heeft gezorgd voor oplopende armoede, een verschraling van onze publieke voorzieningen en een verkwisting van miljoenen euro’s aan politieke prestigeprojecten en subsidies voor bedrijven. De rekeningen lopen hoog op, maar komen vooral neer bij Rotterdammers.

Als Socialisten 010 willen wij de gemeentelijke begroting omgooien en ten goede laten komen aan alle Rotterdammers, niet enkel een kleine elite. We geven bewoners en werknemers meer zeggenschap over hun (werk)omgeving en breken met de macht van het bedrijfsleven. Ook bestrijden we de armoede en vergroten we publieke zeggenschap en controle over de economie. De economie stimuleren we door mensen meer beschikbaar inkomen te geven en dit ten goede te laten komen aan de lokale economie.

Economie

  • Prestigeprojecten. De gemeente verspilt miljoenen euro’s aan kansloze prestigeprojecten die vooral ten doel hebben een kleine groep belanghebbenden te spekken. Denk hierbij aan het project van Feyenoord City, de herontwikkeling van de Coolsingel of het drijvende kantoor bij de Rijnhaven. We staken onze deelname in al deze en toekomstige prestigeprojecten die geen serieus publiek belang dienen. Bij publieke projecten letten we op de centen en laten we ons niet verleiden door particuliere verkooppraatjes om meer publiek geld te verkwisten. Ook zetten we subsidies aan bedrijven stop waarbij geen duidelijk publiek belang wordt gediend.
  • Publieke economie. Onder het kapitalisme heeft een kleine economische elite vrijwel alle macht over investeringen, werkgelegenheid en de economie als geheel. Om dit op gemeentelijk niveau aan te pakken brengen we nutsbedrijven weer in publieke handen en behouden we huidige publieke bedrijven. We streven ernaar om het publieke bezit vergaand uit te breiden en geven steun aan niet-private bedrijfsvormen zoals coöperatieven. De publieke sector wordt democratisch georganiseerd, met inspraak voor de inwoners van de stad.
  • Publieke bedrijven. De gemeente kon vroeger rekenen op een grote stroom aan inkomsten uit publieke deelnames en bedrijven in gemeentelijke handen, die na investeringen geld overhielden voor dividend of winst. Sinds de massale privatiseringen uit de jaren 80 is dit teruggedrongen. We streven ernaar deze inkomsten weer op peil te brengen door de publieke sector uit te breiden en geen gemeentelijk vastgoed meer te verkopen.
  • Citymarketing. Onze begroting is geen spaarvarken voor de reclameprojectjes van het college. We stoppen daarom met het financieren van citymarketing waarmee we Rotterdam ten koste van andere (Nederlandse) steden op de kaart proberen te zetten.
  • Gemeentelijke banen. Er is nog steeds een groot tekort aan fatsoenlijke, vaste banen in Rotterdam. De Socialisten 010 wil duizenden gemeentelijke banen creëren en stoppen met ‘werken zonder loon’, waarbij inwoners gedwongen worden te werken om hun uitkering te behouden. Investeringen door de gemeente ten behoeve van het bedrijfsleven gaan we toetsen op de sociale effecten en doen we het liefst via coöperatieve of publieke bedrijven.
  • Reclame verminderen. Rotterdam is de stad met de meeste reclame in de openbare ruimte van Nederland. We verbieden reclame in de publieke ruimte, en maken enkel nog een uitzondering voor lokale culturele, sociale en politieke organisaties en initiatieven.
  • Eigen specialisten. De gemeente geeft veel te veel geld uit aan het inhuren van externe specialisten en het uitbesteden van taken aan bedrijven. Door meer te investeren in eigen kennis, kunde en vermogen beperken we deze praktijken tot een minimum. Waar aanbestedingen wel noodzakelijk zijn geven we de voorkeur aan coöperatieve bedrijven of non-profits en stellen we strikte eisen.
  • Diverse economie. De gemeente moet er in haar economische beleid op toezien dat de economische activiteit in Rotterdam divers en van hoge kwaliteit is, met goed betalende vaste banen voor iedereen. Hierbij moet de stad niet teveel leunen op sectoren zoals financiën of toerisme, maar ook de maakindustrie stimuleren en lokale economieën bevorderen.
  • Vakbonden. Rotterdam wordt een vakbondsvriendelijke stad. We zetten alles op alles om de vakbond haar werk mogelijk te maken en haar positie te versterken. Inspiratie putten we uit socialistische gemeenteraden die hun positie hebben gebruikt ten bate van stakers.
  • Exorbitante salarissen. De gemeente subsidieert nog steeds instellingen die worden geleid door managers met een exorbitant salaris. Dit perken we in en we stellen de eis dat instellingen die met publiek geld gefinancierd worden dergelijke hoge salarissen inperken. Het geld dat dit oplevert gebruiken we om de voorzieningen te verbeteren.
  • Geen raadsprivileges. Volksvertegenwoordigers moeten dichter bij de mensen staan en verdienen geen royale financiële privileges. Het budget voor dienstreizen wordt verlaagd, we versoberen de vergoedingen en onkostenregelingen voor wethouders en raadsleden tot het minimale dat wettelijk mag. De vergoeding voor op wijkniveau verkozen vertegenwoordigers wordt gehalveerd.
  • Uitbreiden openbaar vervoer- en fietsnetwerk. De gemeente geeft geen bijdrage aan de eindeloze uitbreiding van wegennetwerken die enkel meer files en uitstoot veroorzaakt. De bespaarde middelen worden ingezet voor uitbreiding van en investeringen in het openbaar vervoer- en fietsnetwerk.
  • Gemeentegrond. Grondspeculatie gaan we tegen, samen met de nationale overheid. Gemeentegrond wordt alleen nog in erfpacht uitgegeven.

Inkomen en armoede

  • Groot offensief. We beginnen een groot offensief tegen armoede waarmee we alle mogelijke financiële en politieke middelen aanwenden om de armoede drastisch te verlagen. Hierbij gaan we uit van de kracht van mensen zelf en streven we ernaar hun de ruimte te geven zichzelf te ontwikkelen. Elke Rotterdammer met een uitkering of een slechtbetaalde baan heeft het recht om volledig sociaal, cultureel en economisch mee te kunnen doen en de gemeente moet alles doen om dit te realiseren.
  • Belasting overschotten gebruiken. Omdat lokale belastingen worden gebruikt voor het algemeen belang, worden overschotten op de begroting niet gebruikt om belastingen te verlagen, waar vooral de rijkste Rotterdammers van zouden profiteren, maar worden deze gebruikt om de stad voor iedereen beter te maken.
  • Progressieve belasting. Bij het organiseren van de lokale belastingen gaan we meer geld ophalen door deze te verhogen voor hogere inkomens en bedrijven. We verlagen deze juist voor lagere- en middeninkomens.
  • Minimumloon 15. We realiseren een minimumloon van 15 euro om te voldoen aan de richtlijnen van de internationale vakbond ILO. Om te beginnen realiseren we dit voor gemeentelijke werknemers en bij aanbestedingen. We lobbyen bij de landelijke overheid voor het verhogen van het minimumloon en de uitkeringen. Tot dit gebeurd is vullen we de inkomens van minima aan via gemeentelijke regelingen.
  • Minima. We bestrijden armoede door minima meer middelen te geven. Dit doen we door bijvoorbeeld de bibliotheek gratis te maken voor minima en door internetabonnementen toe te voegen aan de bijzondere bijstand.
  • Uitzettingen stoppen. De gemeente zet alles op alles om te voorkomen dat mensen uit huis gezet worden of worden afgesloten van nutsvoorzieningen. Dit doen we door bijvoorbeeld schuldeisers te dwingen vaker herinneringen te sturen of het bestaande hulploket hiervoor te versterken. Huiseigenaren en corporaties krijgen hoge boetes wanneer men huurders het huis uitzet zonder aantoonbaar moeite te hebben gedaan de situatie op te lossen. De kosten van daklozenopvang en extra zorg worden op de verhuurder verhaald.
  • Bijstand. De bijstand moet geen straf maar een recht zijn. Mensen kunnen zich enkel volwaardig ontwikkelen in vrijheid, niet onder constante controle van ambtenaren. Daarom streven we ernaar de bijstand zo vrij mogelijk te maken en het aantal controles tot een minimum te beperken. We laten mensen tot een redelijk bedrag bijverdienen in de bijstand.